Κυπαρίσσι, Λογκανίκος, Βεργαδέικα, Φουντέικα, Άγ. Κωνσταντίνος (Ρεγκόζενα), Αγόριανη, Γεωργίτσι, Αλευρού, Καστόρειο (Καστανιά), Λουσίνα, Ντεμήρου (Κάστωρ), Καστρί, Νέα Λιβερά, Σερβέικα, Bορδόνια (Λόπεση, Παπαδιάνικα, Επάνω Χώρα, Σουλήνα, Κάμπος, Όραχος), Καραβάς, [Σελλασία, Κονιδίτσα], Παρδάλι, Πελλάνα, Περβόλια
Με αυτή την καταπληκτική θέα του Ταϋγέτου μεγαλώσαμε στον τόπο μας ...από μικρά παιδιά

..κατά παράφραση του κόμικ "Asterix & Ovelix: "Σε ένα χωριό της Λακωνίας δυο ανυπότακτοι χωριάτες είπαν να φτιάξουν το δικό τους μπλογκάδικο"
Βασικά θέματα ...με μια ματιά:
Αναρτήσεις:

Σάββατο 10 Μαΐου 2014

Φλέβα χρυσού η ανακάλυψη του Θ. Σπυρόπουλου στην Πελλάνα

Δημοσιεύθηκε στις 10/5/2014 στο notospress.gr

  Τα παιδιά της Πελλάνας μαζί με την Proud To Be A Spartan Pictures παρουσιάζουν για μια ακόμη φορά ένα νέο μουσικό ντοκιμαντέρ με τίτλο: «ΓΚΡΕΜΙΣΤΕ ΤΑ ΤΕΙΧΗ – Η ΠΕΛΛΑΝΑ ΕΙΝΑΙ ΛΑΚΕΔΑΙΜΩΝ», αφιερωμένο στον μεγάλο δάσκαλο και κορυφαίο Έλληνα αρχαιολόγο του 21ου αιώνα κο Θεόδωρο Σπυρόπουλο και στο ανασκαφικό του έργο. Το αποκαλυπτικό αυτό ντοκιμαντέρ προβάλλει φωτογραφίες που βλέπουν για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας, που περιέχει και το γνωστό πλέον βιντεάκι με το μοναδικό στο είδος του βαθμιδωτό λαξευτό βασιλικό τάφο στον κόσμο, ο οποίος μπαζώθηκε με τον πιο απάνθρωπο και βάρβαρο τρόπο κάτω από 250 τόνους ακατέργαστου υλικού και μπάζα και το οποίο  χαρακτηρίστηκε από τον ελληνικό τύπο και τις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης ως «η μεγαλύτερη αρχαιολογική ανακάλυψη του αιώνα, η οποία καταστράφηκε εν μιά νυκτί». Καθώς επίσης μοναδικά ευρήματα από μια σειρά ανθρώπινων σκελετών γιγαντιαίων διαστάσεων, που  κυμαίνονται από 2 έως 2.50 μ. ύψος ο καθένας και βρέθηκαν στο μυκηναϊκό νεκροταφείο της αρχαίας Πελλάνας.

Τρίτη 6 Μαΐου 2014

Οι κιθάρες Epiphone και ο Επαμ. Σταθόπουλος από το Καστόρειο!

Όλοι οι κιθαρίστες γνωρίζουν την εταιρεία ”Epiphone”, που είναι μια πολύ μεγάλη αμερικανική εταιρεία κατασκευής μουσικών οργάνων. Δεν έχουν όμως πολλοί συνειδητοποιήσει ότι ο ιδρυτής της ήταν ένας Έλληνας. Ο Επαμεινώνδας Σταθόπουλoς του Αναστασίου....
Πολλοί και μάλιστα πολύ μεγάλοι μουσικοί έχουν παίξει στο παρελθόν με όργανα Epiphone. Για παράδειγμα οι Beatles τις ανακάλυψαν σε μια περιοδεία τους στην Αμερική και τις χρησιμοποίησαν σε όλα τα άλμπουμ που ηχογράφησαν από τότε. Ο Paul McCarτney χρησιμοποίησε μια Epiphone Texan για την ηχογράφηση του Yesterday. Ο John Lennon κρατούσε μια κιθάρα μοντέλο Epiphone Casino στην τελευταία δημόσια εμφάνιση των Beatles στην ταράτσα της εταιρείας τους, της Apple. Την έχουν χρησιμοποιήσει και άλλοι διάσημοι μουσικοί, όπως οι Rolling Stones, U2  και άλλοι θρύλοι της ροκ, της τζαζ και των μπλουζ. Η Epiphone ήταν πάντα η κιθάρα με τον αξεπέραστο ήχο, που έβαλε τη «σφραγίδα» της στις μεγαλύτερες μουσικές επιτυχίες. Θεωρείται μια από τις πιο αξιοσέβαστες και παλιές ηλεκτρικές κιθάρες που κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ....
Ο  πατέρας του, Αναστάσιος Σταθόπουλος, γεννήθηκε το 1863 στην Καστανιά [Καστόρειο] του Δήμου Πελλάνας Λακωνίας, όπου ο πατέρας του ήταν δάσκαλος στο εκεί σχολείο. Το 1864 γράφτηκε στo μητρώο αρρένων της κοινότητας Μαγούλας Λακωνίας, όπου ήταν δημότης. 
Η τετραμελής οικογένεια, ο Αναστάσης, η αδερφή του, Παναγιώτα και οι γονείς του, αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον μετανάστευσαν στη Σμύρνη το 1873. Εκεί ο πατέρας ασχολήθηκε με το εμπόριο ξυλείας, ενώ την ίδια χρονιά ο Αναστάσιος έφτιαξε το πρώτο του όργανο. Σίγουρα εκεί ο Αναστάσιος θα ήρθε σε επαφή με σημαντικούς κατασκευαστές αν και πιστεύεται ότι και ο πατέρας του έφτιαχνε όργανα. Στην κοσμοπολίτικη Σμύρνη βρήκε πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη της τέχνης του. Αρχικά δούλεψε στο κατάστημα του Ιταλού Κορλέττι, σε διαφήμιση του οποίου αναφέρεται ως γνωστός εν Αθήναις οργανοποιός. Στη συνέχεια  και πιθανότατα μετά το γάμο του με την Μαριάνθη Βάμβα, Χιώτισσα γεννημένη στη Σμύρνη, άνοιξε δικό του εργαστήριο.  Εκεί λοιπόν ο Αναστάσιος έφτιαχνε μαντολίνα, λαούτα, βιολιά, κιθάρες και πιθανότατα, μπουζούκια και μπάντζο. Αξίζει να σημειωθεί πως ο ίδιος ήταν εξαίρετος μουσικός και συνήθιζε να παίζει στις οικογενειακές συγκεντρώσεις. Στη Σμύρνη το ζευγάρι απέκτησε 4 παιδιά, τους: Επαμεινώνδα, Ορφέα, Αλέξανδρο και την Αλκμήνη.
Ωστόσο, το 1903 σε ώριμη ηλικία, 43 ετών, αναγκάστηκε να φύγει για την Νέα Υόρκη, που ήταν ο νέος κόσμος των ευκαιριών, με έντονο το ελληνικό και ειδικά το λακωνικό στοιχείο (στις αρχές του 20ου αι. ζούσαν γύρω στους 10.000 Έλληνες). Στις 11-9-1903 έφτασε, λοιπόν, στη Ν. Υόρκη και από την αρχή της παρουσίας του εκεί ξεκινά να εργάζεται  ως οργανοποιός. Η οικογένεια ζει στην ελληνική συνοικία. Στο ισόγειο μιας οικοδομής, ο Αναστάσιος εργάζεται και στον πρώτο όροφο είναι η κατοικία της οικογένειας. Οι δουλειές πάνε καλά για τον Αναστάσιο και έτσι προσλαμβάνει τον Ιταλό προικισμένο μάστορα Henry Cappielo. Την πρώτη περίοδο του στη Νέα Υόρκη κατασκευάζει κυρίως μαντολίνα, αφού αυτά είχαν ζήτηση. Το ζευγάρι εκεί αποκτά τα μικρότερα παιδιά τους Φρίξο και Έλλη (πέθανε το 1994), ενώ φροντίζει τα παιδιά αφενός να μάθουν την τέχνη της οργανοποιίας και αφετέρου να σπουδάσουν. Έτσι λοιπόν καθηγητές γαλλικών και πιάνου βρίσκονται στο σπίτι, ενώ ο μεγάλος γιος ο Επαμεινώνδας ήταν αριστούχος του τμήματος διοίκησης επιχειρήσεων του πανεπιστημίου Koλούμπια. Ο Αναστάσιος επεκτείνει την δραστηριότητα του, εκδίδει καταλόγους και ασχολείται και με την εμπορία οργάνων. Πιθανότατα γύρω στα 1910 αρχίζει να ασχολείται επισταμένα με την κατασκευή του μπουζουκιού. Φτιάχνει διαφορετικά μοντέλα, άλλα πιο απλά, άλλα με περισσότερη διακόσμηση, χρησιμοποιώντας πολύτιμα υλικά, συγκεράζοντας το μπουζούκι με το ναπολιτάνικο μαντολίνο. Η φήμη του εξαπλώνεται και ο ίδιος στα 1912 κάνει ένα ταξίδι στην Ελλάδα, (πιθανότατα) για να φέρει όργανα προς πώληση, ενώ παράλληλα και οι ομογενείς φέρνουν τα περίφημα μπουζούκια του στην Ελλάδα. Ο Αναστάσιος παρ' όλα αυτά αντιμετώπιζε προβλήματα με την καρδιά του και έτσι τον βρήκε ο θάνατος τον Ιούλιο του 1915.
Η Mαριάνθη μαζί με τον μεγάλο γιο, τον Επαμεινώνδα, ανέλαβαν τη διοίκηση της επιχείρησης μετονομάζοντας την σε House of Stathopoulo (το τελικό σίγμα αφαιρείται, για να είναι πιο εύηχο το όνομα εκεί). Συνεχίζουν την παραγωγή του πατέρα, ενώ ο Εpi (Επαμεινώνδας) αρχίζει να σχεδιάζει την εξέλιξη της επιχείρησης. Έτσι ανοίγεται στην αγορά του μπάντζο, που τότε είχε έξαρση, αγοράζοντας μια άλλη εταιρεία κατασκευής. Ο Epi, κοσμοπολίτης, έχει το προσωνύμιο στη  Νέα Υόρκη, Duke (ο Δούκας). Επιμελημένη εμφάνιση, αρχοντική συμπεριφορά, εντυπωσιακή σύζυγος, νυχτερινή ζωή, στοιχειοθετούν το πρότυπο του businessman του μεσοπολέμου που ενσαρκώνει. Μετονομάζει την εταιρεία Εpiphone (Επι + Φωνή) και έτσι δημιουργείται μια από τις σημαντικότερες εταιρείες κατασκευής μουσικών οργάνων. Προσλαμβάνει έμπειρο προσωπικό, καταχωρεί πατέντες στο όνομα του, ενώ ανοίγεται στην αγορά της κιθάρας. Κατασκευάζει  μοντέλα με σκάφος (archtop) και ακουστικές. Παράλληλα εξετάζει τη χρήση του μαγνήτη στην κιθάρα. Χαρακτηριστικό είναι ότι κάθε Σάββατο απόγευμα οι σπουδαιότεροι κιθαρίστες των Big Band και των Jazz Club της Νέας Υόρκης μαζεύονται στο εκθετήριο της Epiphone για να δοκιμάσουν τα νέα όργανα. Η εταιρεία γνωρίζει τεράστια πρόοδο και ευημερία. Μια αυτοκρατορία έχει γεννηθεί !
Το 1937 η Epiphone παρουσιάζει μαγνήτες με ρυθμιζόμενους πόλους και κερδίζει την αποδοχή και την αναγνώριση μεταξύ των πρώτων ονομάτων μουσικών τις εποχής. Το 1941, μάλιστα, ο κιθαρίστας Les Paul πραγματοποιεί πειράματα στο εργοστάσιο της Epiphone (τις Κυριακές που ήταν κλειστό), που οδήγησαν στην κατασκευή της πρώτης ηλεκτρικής κιθάρας με σώμα μασίφ ξύλο (solid body). Μέχρι τότε προσπαθούσαν να βάλουν μαγνήτες σε κιθάρες ακουστικές ή ημιακουστικές. Το γεγονός αυτό θεωρείται η μεγαλύτερη συνεισφορά της Epiphone στην ιστορία της ηλεκτρικής κιθάρας. Ο θάνατος, όμως, του Epi από λευχαιμία το 1943, επέφερε κρίση στην εταιρεία. Ο Ορφέας και ο Φρίξος δεν μπόρεσαν ποτέ να συνεργαστούν αρμονικά και έτσι η εταιρεία πουλήθηκε το 1957 στην Gibson, το μεγαλύτερο ανταγωνιστή της, για μόλις 20.000 δολάρια, έχοντας χάσει την αρχική της αίγλη. Η Gibson, όπως γράφεται, κράτησε μόνο ό,τι χρειαζόταν και όλα τα υπόλοιπα καλούπια, εργαλεία κλπ, τα έκαψε σε μια τεράστια φωτιά πίσω απ’ το εργοστάσιο της Epiphone. Μαζί με αυτά ίσως και τα καλούπια του Αναστάσιου.
Γιάννης Τσουλόγιαννης (Φιλόλογος – ερασιτέχνης Οργανοποιός)
--.--
Η ιστορία της Epiphone καταγράφεται εν συντομία στο site της εταιρείας www.epiphone.com
(εδώ σε μετάφραση ένα μέρος της):
1863: Ο Αναστάσιος Σταθόπουλος γεννιέται στην Σπάρτη. Ο πατέρας του Νικόλαος Σταθόπουλος ήταν έμπορος ξυλείας.
1873: Ο Αναστάσιος (σύμφωνα με τα φυλλάδια της Epiphone του 1930) σε ηλικία 10 ετών κατασκευάζει το πρώτο του όργανο.