5.6. Το ξωκλήσι της Ανάληψης.

Γιορτάζει σήμερα το γραφικό ξωκλήσι της Ανάληψης...

 Βρίσκεται στα μισά του ανηφορικού, πίσω από το χωριό, δρόμου προς το Γεωργίτσι και όπως κάθε χρόνο, γίνεται εκεί τέτοια εποχή συνάντηση των συγχωριανών με την ευκαιρία αυτής της σημαντικής γιορτής.

 Θυμάμαι που τα παλαιότερα χρόνια ο κόσμος πήγαινε εκεί όχι, βέβαια, με τα αυτοκίνητα, όπως σήμερα, αλλά με τα άλογα και τα γαϊδουράκια, που είχαν ως συνήθως τα σαμάρια τους καλυμμένα με κόκκινα κιλίμια... Μετά την λειτουργία ακολουθούσε ένα είδος γιορτής, έπαιζαν οι οργανοπαίκτες την μουσική τους, άρχιζε ο χορός, ο κόσμος απλωνόταν στον γύρω χώρο και έτρωγε διάφορα φαγητά που έφερνε μαζί του...  Ερχόταν, όμως, κόσμος κι από τα γειτονικά χωριά, το Γιωργίτσι, την Αλευρού, τα Ρεγκόζενα κ.ά.
 Κάποιες φορές, θυμάμαι, μας πήγαιναν οι δάσκαλοί μας, εμάς τα παιδιά του δημοτικού, από το σχολείο για εκκλησιασμό και εκδρομή στο ξωκλήσι αυτό... Και ήταν ευχάριστη αυτή η διαδρομή. Φτάναμε πρώτα στην δεξαμενή και μετά στο Μεγαδένδρο, απ' όπου αγνάντευες όλη την γύρω περιοχή. Στην συνέχεια ανηφορίζαμε γοργά προς την Ανάληψη, ενώ  λίγο πριν το εκκλησάκι συναντούσαμε στα αριστερά μας εκείνη την μικρή πηγή που έτρεχε το λιγοστό νερό της προς το δρόμο. Στην πορεία μας όλο και κάποιο πουλάκι εμφανιζόταν κάθε τόσο και κελαηδούσε ή μια σαύρα κρυβόταν στις πέτρες ή μια πεταλούδα πετούσε ακανόνιστα μέσα στο πρωινό αεράκι, που μας συνόδευε ανάλαφρο βουΐζοντας ανάμεσα στα σπάρτα και τους άλλους θάμνους της περιοχής..

Πελλ. Β