Κυπαρίσσι, Λογκανίκος, Βεργαδέικα, Φουντέικα, Άγ. Κωνσταντίνος (Ρεγκόζενα), Αγόριανη, Γεωργίτσι, Αλευρού, Καστόρειο (Καστανιά), Λουσίνα, Ντεμήρου (Κάστωρ), Καστρί, Νέα Λιβερά, Σερβέικα, Bορδόνια (Λόπεση, Παπαδιάνικα, Επάνω Χώρα, Σουλήνα, Κάμπος, Όραχος), Καραβάς, [Σελλασία, Κονιδίτσα], Παρδάλι, Πελλάνα, Περβόλια
Με αυτή την καταπληκτική θέα του Ταϋγέτου μεγαλώσαμε στον τόπο μας ...από μικρά παιδιά

..κατά παράφραση του κόμικ "Asterix & Ovelix: "Σε ένα χωριό της Λακωνίας δυο ανυπότακτοι χωριάτες είπαν να φτιάξουν το δικό τους μπλογκάδικο"
Βασικά θέματα ...με μια ματιά:
Αναρτήσεις:

Κυριακή 8 Αυγούστου 2010

8.2. Η Άσπρη Βρύση, τα καλντερίμια και τα αλώνια-πλατείες.

 Ας ξεκινήσουμε πάλι την πορεία μας από την Άσπρη Βρύση... Από ό,τι μας λέγανε οι παλαιότεροι, άλλο πράγμα ...ήτανε τότε, στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, ο χώρος γύρω από αυτή την πηγή! Καταρχάς, εκείνα τα θεόρατα πλατάνια που υπήρχαν δίπλα στην πηγή προσέφεραν ένα ειδυλλιακό θέαμα.., αλλά, δυστυχώς, τα έκοψαν κάποια στιγμή για διάφορους λόγους ή δικαιολογίες... και από τότε η συνολική εικόνα της πηγής υποβαθμίστηκε για πάντα! Ευτυχώς, που μεγάλωσε αυτός ο πλάτανος που υπάρχει σήμερα, λίγο πιο κάτω από την πηγή, και χαρίζει αρκετή ομορφιά στον χώρο. Αλλά τι να το κάνεις.., τον περιβάλλει το τσιμέντο της υπερυψωμένης πλατείας που κατασκευάστηκε εκεί γύρω του, ενώ κάποτε γύρω από την πηγή υπήρχε πέτρινη παραδοσιακή κατασκευή, καθώς και μερικά τοιχία με αρκετά σωληνάρια, απ' όπου ανέβλυζε το νερό, ενώ στην διαδρομή του αυλακιού που  διέσχιζε την πλατεία κολυμπούσαν μέχρι και πάπιες, δίνοντας συνολικά μια πολύ όμορφη εικόνα κάτω από εκείνα τα πλατάνια που λέγαμε...
 Προχωράμε τώρα προς την ανηφόρα που οδηγεί προς την κεντρική πλατεία του χωριού... Ο δρόμος, βέβαια, είναι στρωμένος με τσιμέντο σήμερα, αλλά κάποτε όλοι οι βασικοί δρόμοι του χωριού ήταν καλντερίμια, καθώς ήταν σκεπασμένοι με ποταμίσιες αυγουλωτές πέτρες σε ευθεία σχεδόν διάταξη. Μου άρεσε ιδιαίτερα, όταν ήμουν μικρός, εκείνο το καλοφτιαγμένο κομμάτι του καλντεριμιού που υπήρχε εκεί στα Καμπερέϊκα, πηγαίνοντας πρός την "πέτρινη γειτονιά" που λέω σε προηγούμενο άρθρο μας. Μακάρι να  ξεσκέπαζαν δύο-τρία μέτρα από το τωρινό τσιμέντο και να το φανέρωναν, για να βλέπανε και οι νεότεροι πώς ήταν κάποτε εκεί το καλντερίμι...
 Ανεβαίνοντας έπειτα στην κεντρική κυκλική πλατεία, όπου βρίσκονται τα καφενεία του Παύλου και το απέναντι του Μαχαίρα, όλοι γνωρίζουμε λίγο πολύ ότι εκείνο το σημείο ήταν το Ρασσέϊκο αλώνι. Πράγματι, ήταν αλώνι σε αυτό το σημείο, όπως το φανερώνει και το κυκλικό σχήμα της πλατείας, και φαίνονταν οι πλάκες του, μέχρι που καλύφθηκε και αυτό από τσιμέντο. Λίγο πιο πάνω τώρα, φθάνοντας στον πύργο του Γκουζούλη και μπροστά από το Κοινοτικό Γραφείο υπάρχει ένας άδειος χώρος, όπου ήταν το Γκουζουλέϊκο αλώνι. Ελάχιστα πιο πάνω, τώρα, βρίσκεται η επάνω κυκλική πλατεία, δίπλα από την οποία είναι το μνημείο και το Δημοτικό Σχολείο, η οποία ήταν κάποτε το Καραγιαννέϊκο αλώνι...
Πελλ. Α

Δεν υπάρχουν σχόλια: