6) François Pouqueville, "Voyage de la Grèce", τόμος 5, εκδ. Didot Paris 1827, σελ. 541-543:
[...] Le mont Lycée forme, à cette distance, un nœud d'embranchement avec le Taygète, et on ne tarde pas à descendre au bord de la rivière de Longanikos, qui reçoit un ruisseau avant de se décharger dans l'Alphée. On découvre le hameau de Saint-Basile entre les ressauts du mont Kerasia, et celui de Longanikos, situé au fond d'une vallée cultivée, qui est le dernier des versants de l'Arcadie.
En descendant pendant une demi-lieue du côté de la Laconie, on arrive à la source mère ( KéphaloVrissi) de l'Éri, Évré, ou Eurotas. Les restes d'un temple en marbre indiquent le voisinage de Pellane, ville dans laquelle se retira Tyndare, chassé de Sparte par Hippocoon. Pausanias ne dit rien de particulier au sujet de cette place, au-dessous de laquelle l'Eurotas reçoit la rivière de Platana. Le fleuve royal grossi du tribut de ses eaux forme aussitôt un cours rapide et profond, qu'on prolonge à peu de distance jusque par le travers de Partali et de Trypiae. Le premier de ces villages, situé à droite sur une montagne, n'a rien de particulier; mais Trypiae ou plutôt Kryptae, possède plusieurs caveaux, où l'on trouve des inscriptions funéraires. Il est probable qu'une enceinte murée et les restes d'une acropole où l'on voit une porte, sont les débris de Characome (Pausanias, lib. III, c. 21). On est à cette distance à cinq lieues de Leondari, et à quatre cents pas de Périvolia, ou village des jardins, station ordinaire des voyageurs qui tiennent cette route.
Les environs de Périvolia sont arrosés par une rivière qui coule du Xérovouni. On trouve sur ses bords, entre le village d'Alevrou et la tour de Kallitea, les restes d'un temple; et on remarque au-dessus de son confluent un quai ou mur d'encaissement en polygone cyclopéen, qui sert à contenir lés eaux de l'Eurotas. Dans quinze minutes on arrive èn vue de la ferme de Demir et du hameau de Gégore en laissant un tumulus à main gauche. Aucun de ces tombeaux n'a été fouillé, et nulle contrée n'a jamais été aussi peu explorée que cette partie de la Laconie, où un voyageur qui pourrait faire des recherches serait dédommagé de ses peines par des découvertes importantes. A un quart de lieue de Gégore on aperçoit Corithitza; et à pareille distance on guée un ruisseau qui tombedans la Castanias, rivière tributaire de l'Eurotas. Les chapelles de Saint-Georges et de Saint-Nicolas, bâties sur deux éminences distinctes, enrichissent le paysage, ainsi qu'une foule de murs de défense qui garnissent les hauteurs environnantes à la manière de nos gentilhommières. [...]
μετάβαση στο πρωτότυπο κείμενο
En descendant pendant une demi-lieue du côté de la Laconie, on arrive à la source mère ( KéphaloVrissi) de l'Éri, Évré, ou Eurotas. Les restes d'un temple en marbre indiquent le voisinage de Pellane, ville dans laquelle se retira Tyndare, chassé de Sparte par Hippocoon. Pausanias ne dit rien de particulier au sujet de cette place, au-dessous de laquelle l'Eurotas reçoit la rivière de Platana. Le fleuve royal grossi du tribut de ses eaux forme aussitôt un cours rapide et profond, qu'on prolonge à peu de distance jusque par le travers de Partali et de Trypiae. Le premier de ces villages, situé à droite sur une montagne, n'a rien de particulier; mais Trypiae ou plutôt Kryptae, possède plusieurs caveaux, où l'on trouve des inscriptions funéraires. Il est probable qu'une enceinte murée et les restes d'une acropole où l'on voit une porte, sont les débris de Characome (Pausanias, lib. III, c. 21). On est à cette distance à cinq lieues de Leondari, et à quatre cents pas de Périvolia, ou village des jardins, station ordinaire des voyageurs qui tiennent cette route.
Les environs de Périvolia sont arrosés par une rivière qui coule du Xérovouni. On trouve sur ses bords, entre le village d'Alevrou et la tour de Kallitea, les restes d'un temple; et on remarque au-dessus de son confluent un quai ou mur d'encaissement en polygone cyclopéen, qui sert à contenir lés eaux de l'Eurotas. Dans quinze minutes on arrive èn vue de la ferme de Demir et du hameau de Gégore en laissant un tumulus à main gauche. Aucun de ces tombeaux n'a été fouillé, et nulle contrée n'a jamais été aussi peu explorée que cette partie de la Laconie, où un voyageur qui pourrait faire des recherches serait dédommagé de ses peines par des découvertes importantes. A un quart de lieue de Gégore on aperçoit Corithitza; et à pareille distance on guée un ruisseau qui tombedans la Castanias, rivière tributaire de l'Eurotas. Les chapelles de Saint-Georges et de Saint-Nicolas, bâties sur deux éminences distinctes, enrichissent le paysage, ainsi qu'une foule de murs de défense qui garnissent les hauteurs environnantes à la manière de nos gentilhommières. [...]
μετάβαση στο πρωτότυπο κείμενο
Μετάφραση
Φρανσουά Πουκεβίλλ, "Ταξίδι στην Ελλάδα", τόμος 5, εκδ. Didot Paris 1827, σελ. 541-543:
[...] Το όρος Λύκαιο σχηματίζει, στην απόσταση αυτή, έναν κόμβο διακλάδωσης με τον Ταΰγετο, και σύντομα κατεβαίνει στις όχθες του ποταμού Λογκανίκος, που δέχεται ένα ρεύμα νερού πριν κατευθυνθεί προς τον Αλφειού. Ανακαλύπτουμε τον οικισμό του Αγίου Βασιλείου ανάμεσα στις προεξοχές του βουνού Κερασιά, και αυτόν του Λογκανίκου, που βρίσκεται στο κάτω μέρος μιας καλλιεργημένης κοιλάδας, η οποία είναι η τελευταία από τις πλαγιές της Αρκαδίας.
Κατεβαίνουμε για μισό μίλι από την πλευρά της Λακωνίας, φθάνουμε σε μια μάνα-πηγή (Κεφαλόβρυση) του Ίρη, Εύρη, ή Ευρώτα. Τα ερείπια ενός ναού από μάρμαρο υποδεικνύουν την περιοχή της Πελλάνας, πόλης στην οποία αποσύρθηκε ο Τυνδάρεως, κυνηγημένος από τη Σπάρτη από τον Ιπποκόωντα. Ο Παυσανίας δεν λέει τίποτα ειδικό σχετικά με αυτό το μέρος, κάτω από το οποίο ο Ευρώτας δέχεται τον ποταμό της Πλατάνας. Ο ποταμός φουσκωμένος από τον όγκο του νερού του σχηματίζει αμέσως ένα ρεύμα ταχύ και βαθύ, που εκτείνεται σε μικρή απόσταση μέχρι το πλάτος του Παρδαλιού και του [χωριού] Τρύπιες. Το πρώτο από αυτά τα χωριά, που βρίσκεται δεξιά επάνω σε ένα βουνό, δεν έχει τίποτα το ιδιαίτερο, αλλά οι Τρύπιες ή μάλλον Κρύπτες, έχει πολλές σπηλιές, όπου υπάρχουν επιτύμβιες επιγραφές. Είναι πιθανόν ότι ένα εντοιχισμένο περίβλημα και τα ερείπια μιας ακρόπολης, όπου βλέπουμε μια πύλη, είναι τα απομεινάρια από το Χαράκωμα (Παυσανίας, βιβλ. ΙΙΙ, κ. 21). Βρίσκεται σε αυτή την απόσταση των πέντε μιλίων από το Λεοντάρι, και των τετρακοσίων μέτρων από τα Περιβόλια, ένα χωριό με κήπους, τακτικός σταθμός για τους ταξιδιώτες που ακολουθούν αυτή την διαδρομή.
Τα περίχωρα των Περιβολίων ποτίζονται από ένα ποτάμι που ρέει από το Ξεροβούνι. Στις όχθες του, μεταξύ του χωριού Αλευρού και του πύργου της Καλλιθέας, βρίσκονται τα ερείπια ενός ναού, και παρατηρούμε πιο πάνω από την συμβολή του μια αποβάθρα ή τείχος αποταμίευσης σε κυκλώπειο πολύγωνο, που χρησιμοποιείται για να συγκρατεί τα νερά του Ευρώτα. Σε δεκαπέντε λεπτά βλέπουμε το αγρόκτημα του Ντεμίρ[ου] και τον οικισμό Γεγόρη (;) αφήνοντας έναν τύμβο στα αριστερά. Κανένας από αυτούς τους τάφους δεν έχει ανασκαφεί, και καμία περιοχή δεν ήταν ποτέ τόσο λίγο εξερευνημένη όσο αυτό το τμήμα της Λακωνίας, όπου ένα ταξιδιώτης που θα έκανε έρευνες, θα μπορούσε να αποζημιωθεί για τον κόπο του από τις μεγάλες ανακαλύψεις. Σε ένα τέταρτο του μιλίου από το Γέγορη εμφανίζεται η Κονιδίτζα, και σε ίδια απόσταση σε ένα πέρασμα (είναι) ένα ρυάκι που χύνεται στον Καστανιά, παραπόταμο του Ευρώτα. Τα ξωκλήσια του Αγίου Γεωργίου και του Αγίου-Νικολάου, χτισμένα σε δύο χωριστές κορυφές, εμπλουτίζουν το τοπίο, όπως και μια σειρά από αμυντικά τείχη που στολίζουν τους γύρω λόφους παρόμοια με τα δικά μας αρχοντόσπιτα. [...]
Κατεβαίνουμε για μισό μίλι από την πλευρά της Λακωνίας, φθάνουμε σε μια μάνα-πηγή (Κεφαλόβρυση) του Ίρη, Εύρη, ή Ευρώτα. Τα ερείπια ενός ναού από μάρμαρο υποδεικνύουν την περιοχή της Πελλάνας, πόλης στην οποία αποσύρθηκε ο Τυνδάρεως, κυνηγημένος από τη Σπάρτη από τον Ιπποκόωντα. Ο Παυσανίας δεν λέει τίποτα ειδικό σχετικά με αυτό το μέρος, κάτω από το οποίο ο Ευρώτας δέχεται τον ποταμό της Πλατάνας. Ο ποταμός φουσκωμένος από τον όγκο του νερού του σχηματίζει αμέσως ένα ρεύμα ταχύ και βαθύ, που εκτείνεται σε μικρή απόσταση μέχρι το πλάτος του Παρδαλιού και του [χωριού] Τρύπιες. Το πρώτο από αυτά τα χωριά, που βρίσκεται δεξιά επάνω σε ένα βουνό, δεν έχει τίποτα το ιδιαίτερο, αλλά οι Τρύπιες ή μάλλον Κρύπτες, έχει πολλές σπηλιές, όπου υπάρχουν επιτύμβιες επιγραφές. Είναι πιθανόν ότι ένα εντοιχισμένο περίβλημα και τα ερείπια μιας ακρόπολης, όπου βλέπουμε μια πύλη, είναι τα απομεινάρια από το Χαράκωμα (Παυσανίας, βιβλ. ΙΙΙ, κ. 21). Βρίσκεται σε αυτή την απόσταση των πέντε μιλίων από το Λεοντάρι, και των τετρακοσίων μέτρων από τα Περιβόλια, ένα χωριό με κήπους, τακτικός σταθμός για τους ταξιδιώτες που ακολουθούν αυτή την διαδρομή.
Τα περίχωρα των Περιβολίων ποτίζονται από ένα ποτάμι που ρέει από το Ξεροβούνι. Στις όχθες του, μεταξύ του χωριού Αλευρού και του πύργου της Καλλιθέας, βρίσκονται τα ερείπια ενός ναού, και παρατηρούμε πιο πάνω από την συμβολή του μια αποβάθρα ή τείχος αποταμίευσης σε κυκλώπειο πολύγωνο, που χρησιμοποιείται για να συγκρατεί τα νερά του Ευρώτα. Σε δεκαπέντε λεπτά βλέπουμε το αγρόκτημα του Ντεμίρ[ου] και τον οικισμό Γεγόρη (;) αφήνοντας έναν τύμβο στα αριστερά. Κανένας από αυτούς τους τάφους δεν έχει ανασκαφεί, και καμία περιοχή δεν ήταν ποτέ τόσο λίγο εξερευνημένη όσο αυτό το τμήμα της Λακωνίας, όπου ένα ταξιδιώτης που θα έκανε έρευνες, θα μπορούσε να αποζημιωθεί για τον κόπο του από τις μεγάλες ανακαλύψεις. Σε ένα τέταρτο του μιλίου από το Γέγορη εμφανίζεται η Κονιδίτζα, και σε ίδια απόσταση σε ένα πέρασμα (είναι) ένα ρυάκι που χύνεται στον Καστανιά, παραπόταμο του Ευρώτα. Τα ξωκλήσια του Αγίου Γεωργίου και του Αγίου-Νικολάου, χτισμένα σε δύο χωριστές κορυφές, εμπλουτίζουν το τοπίο, όπως και μια σειρά από αμυντικά τείχη που στολίζουν τους γύρω λόφους παρόμοια με τα δικά μας αρχοντόσπιτα. [...]
Πελλ. Α - Πελλ. Β
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου