Κυπαρίσσι, Λογκανίκος, Βεργαδέικα, Φουντέικα, Άγ. Κωνσταντίνος (Ρεγκόζενα), Αγόριανη, Γεωργίτσι, Αλευρού, Καστόρειο (Καστανιά), Λουσίνα, Ντεμήρου (Κάστωρ), Καστρί, Νέα Λιβερά, Σερβέικα, Bορδόνια (Λόπεση, Παπαδιάνικα, Επάνω Χώρα, Σουλήνα, Κάμπος, Όραχος), Καραβάς, [Σελλασία, Κονιδίτσα], Παρδάλι, Πελλάνα, Περβόλια
Με αυτή την καταπληκτική θέα του Ταϋγέτου μεγαλώσαμε στον τόπο μας ...από μικρά παιδιά

..κατά παράφραση του κόμικ "Asterix & Ovelix: "Σε ένα χωριό της Λακωνίας δυο ανυπότακτοι χωριάτες είπαν να φτιάξουν το δικό τους μπλογκάδικο"
Βασικά θέματα ...με μια ματιά:
Αναρτήσεις:

Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012

Στο πνεύμα της Αποκριάς...

Πελλάνα: ...το πιο φημισμένο μέρος της υφηλίου...!!!
(Η ιστορική αυτή φωτογραφία είναι παρμένη λίγο πριν μας κλέψουν τα λευκά μεταλλικά γράμματα 
και τα μεταφέρουν παράνομα, όπως τα Ελγίνεια, μια νύχτα με βροχή ...στο Λος Άντζελες)
Χόλλυγουντ ....γίναμε!!!
Καλή Σαρακοστή !

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τι ωραία να ήμασταν όλοι μαζί εκεί και να πετούσαμε τον χαρταετό εκεί στο ξέφωτο του Προφήτη Ηλία. Εκεί που είναι τα λευκά μεταλλικά γράμματα. Να "εκτοξεύαμε" και κανένα αερόστατο (με καλάμι, χαρτί από αυτό που τυλίγουν το ψωμί και στουπί με στάχτη) και να τρέχαμε να δούμε μετά που θα πέσει....

Ανώνυμος είπε...

Θυμάμαι μια εποχή που οι νέοι του χωριού έξω από την εκκλησία μας έφτιαχναν αερόστατα με λαδόκολες! Τι περιπέτεια! Θυμηθείτε και τα δεμάτια ξύλα που σέρναμε με τα σύρματα από όλο το χωριό!Σύννεφο η σκόνη! Και ανάβαμε φωτιές στο αλώνι, άλλες εποχές!

Ανώνυμος είπε...

Άλλες Εποχές!!!
Είχα την τιμή να είμαι ένας από αυτούς που έχω κουβαλήσει δεμάτια με ξύλα. Μάλιστα δεν κουβαλούσαμε μόνο ένα δεμάτι αλλά πολλά, όσα μπορούσε ο καθένας, το ένα πίσω από το άλλο κάτι σαν αμαξοστοιχία. Και φυσικά τα πηγαίναμε στο αλώνι τρέχοντας και όχι περπατώντας, όπου εκεί τα στοιβάζαμε σε ένα βουνό. Όσο για την σκόνη... ατμομηχανή!!!.