Κυπαρίσσι, Λογκανίκος, Βεργαδέικα, Φουντέικα, Άγ. Κωνσταντίνος (Ρεγκόζενα), Αγόριανη, Γεωργίτσι, Αλευρού, Καστόρειο (Καστανιά), Λουσίνα, Ντεμήρου (Κάστωρ), Καστρί, Νέα Λιβερά, Σερβέικα, Bορδόνια (Λόπεση, Παπαδιάνικα, Επάνω Χώρα, Σουλήνα, Κάμπος, Όραχος), Καραβάς, [Σελλασία, Κονιδίτσα], Παρδάλι, Πελλάνα, Περβόλια
Με αυτή την καταπληκτική θέα του Ταϋγέτου μεγαλώσαμε στον τόπο μας ...από μικρά παιδιά

..κατά παράφραση του κόμικ "Asterix & Ovelix: "Σε ένα χωριό της Λακωνίας δυο ανυπότακτοι χωριάτες είπαν να φτιάξουν το δικό τους μπλογκάδικο"
Βασικά θέματα ...με μια ματιά:
Αναρτήσεις:

Τρίτη 1 Μαΐου 2012

"Πελλιθάκη"

 Συνεχίζουμε τα δείγματα "υψηλής ποίησης", μιας και μας μπήκε πάλι ο πειρασμός να τα εκθέσουμε, με ένα ακόμη ποίημα, που είναι [...και αυτό] κλεμμένο (και κατακρεουργημένο) από ένα γνωστό απ' τα μαθητικά μας χρόνια ποίημα, την περίφημη "Ιθάκη" του Κ. Καβάφη... Μπορεί, βέβαια, το ποίημά μας να έχει κατά το ήμισυ αστείο ύφος, όμως, τελικά, δεν αλλοιώνεται το βασικό νόημα του πρωτότυπου ποιήματος για την αξία που έχει κυρίως το ίδιο το ταξίδι (της γνώσης και της περιπέτειας) παρά ο τελικός στόχος και προορισμός μας...

Πελλιθάκη

Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Πελλάνα,
να ξέρεις πως δεν είναι πια μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος με διόδια, γεμάτος στάσεις.
Τον Καραβά, τον Κάρδαρη,
την γέφυρα της Καστανιάς μη συλλογάσαι,
αυτά στον δρόμο σου ποτέ δεν θα βρεις,
αν κατεβείς απ' τον Βουρλιά, αν εκλεκτή
συγκίνησις το χέρι στο τιμόνι σου αγγίζει.
Τα Περιβόλια, το Καστρί,
τον ταπεινό Ξερίλα δεν θα συναντήσεις,
αν στην Σελλασία στρίψεις αμέσως δεξιά,
αν το τζι-πι-ες σου δεν τα δείχνει εμπρός σου.

Να ξέρεις πως είναι πια άσφαλτος ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωινά να είναι
που με τι ευχαρίστηση, με τι χαρά
θα μπεις σε δρόμους πλέον καλοστρωμένους,
να σταματήσεις σε σημεία τουριστικά
και τις καλές πραμάτειες ν' αποκτήσεις
από τα κιόσκια, μέλι, καρπούζια, πατάτες και ζυμαρικά,
όσα μπορούν στο πορτ-μπαγκάζ σου να χωρέσουν
κι από πόλη σε πόλη ολοένα να περνάς,
να πάθεις και να μάθεις απ' τις προσπεράσεις.

Πάντα στον νου σου να 'χεις την Πελλάνα.
Το φτάσιμον εκεί είν' ο προορισμός σου.
Αλλά μην βιάζεις το ταξίδι διόλου.
Καλύτερα ώρες πολλές να διαρκέσει
και βράδυ πια ν' αράξεις στο χωριό,
χαρούμενος με όσα πέρασες στον δρόμο,
μην προσδοκώντας κάτι άλλο να σου δώσει η Πελλάνα.

Η Πελλάνα σου έδωσε το ωραίο ταξίδι.
Χωρίς αυτήν δεν θα 'βγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σου δώσει πια.

Κι αν πτωχική την βρεις, η Πελλάνα δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες η Πελλάνα τι αξίζει.
Πελλ. Α - Πελλ. Β
Υ.Γ. καλό θα ήταν να σας μείνει ως τελευταία εντύπωση το πρωτότυπο ποίημα, 
      γι' αυτό μεταβείτε στον σύνδεσμο εδώ: http://www.kavafis.gr/